Penang, culinaire hoofdstad van het verre oosten

We zitten nu te wachten op de veerboot van Penang naar Langkawi (Maleisië) na 2 drukke dagen op Penang. Het eiland Penang is een oude Engelse kolonie en een was een knooppunt in de handel van de afgelopen eeuwen. Het is een smeltkroes van culturen en is beroemd om het geweldige eten. De bevolking bestaat vooral uit Chinezen, Indiërs en Maleisiërs.

Er zijn hier veel foodmarkets: dit zijn overdekte markthallen met gezamenlijke terrassen met aan de zijkanten allerlei kleine verkopers van verschillende gerechten: en chinees die soep verkoopt, een Maleisiër met satah, een die king praws grilt, een Indiër met Murtabak, een ander met dessert, een met pizza’s, en ander weer met tandoori enzovoort. Zo wel 20 tot 30 kraampjes. Het eten is heerlijk. We hadden een enorm bord met 10 king praws en 12 hele kleine satahs met overheerlijke pindasaus, een murtabak (Indische gevuld brood - mmm), roti (Indisch brood) met watermeloensap. Dit is inderdaad een culinaire hemel.

Na de eerste nacht hebben een volle dag om Penang te ontdekken. We besluiten om een taxi als gids en chauffeur te huren voor 4 uur. Het kost 120 RM = ca 27 euro. De taxichauffeur brengt ons op verzoek eerst naar een gelegenheid om te ontbijten zoals de lokale bewoners. De taxichauffeur is van Indische afkomst en brengt ons een Indische eetgelegenheid. We bestellen Indisch brood met rode curry en een soort pannenkoek met verschillende sausen, en inderdaad … heerlijk; samen met een cola en vruchtsap voor € 1,50 voor 2 personen.

De taxichauffeur brengt ons naar de Bufferflygarden. Leuk, mooie vlinders, maar eigenlijk te duur en niet heel bijzonder. Daarna gaat het naar de Tropical Fruit Farm, iets waar Marie-France zich al enorm op verheugde. De rit er naar toe voerde ons door mooi gebied. De Tropical fruit farm ligt op een steile berg en we werden met een busje omhoog gebracht. Boven werden we in een groep met gids Willy door de farm geleidt. Hij vertelde veel over de verschillende vruchten, vooral over hun geneeskrachtige werking. We liepen langs Durian (smells like hell, but tasts like heaven) ananas, verschillende vijgen, cactusfruit, jackfruit (heerlijk), dragonfruit, kokosnoten en vele andere bomen en struiken. Op het einde van de rit kwamen we bij een hut waar we een fruitbuffet kregen en fruitshakes konden laten maken. Ik kan u alleen maar wederom zeggen: heerlijk.

De middag hebben we doorgebracht in Georgetown het stadje met veel oude Engelse koloniale gebouwen, gemengd met Indische, Chinese en Maleisische bouwkunst. Een Unesco beschermt cultuurgoed, maar helaas ook wel iets vervallen. We hebben enige tijd doorgebracht in little India. Het is echt alsof je in India bent. Leuke winkeltjes, veel eetstandjes en een Indische tempel.

We hebben er de lekkerste hapjes gegeten en leuke kleding gekocht. Marie-France is ondertussen ook heel blij dat we met lege koffers op reis gegaan zijn. Ze zijn ondertussen aardig gevuld. ’s Avonds gegeten in een lokaal restaurant daar, en wederom uitstekend!

Penang is een mooi, maar druk eiland met aardige stranden, maar leuk voor een paar dagen. Het is een beetje het Blankenberg of Scheveningen van Maleisië. Erg leuk om geweest te zijn, maar ik kom hier niet terug.

Maleisië is wel goedkoop voor ons, maar veel duurder (200%) dan Bangkok. Als je uit Bangkok komt lijkt hier alles duur. Is het natuurlijk niet: taxirit € 4-7 euro, maaltijd € 1,50 tot € 7,00. Hotels zijn niet duur: € 20,00 per nacht, per kamer voor een net 3 sterren hotel.

Ik schrijf het einde van dit stuk op de veerboot van Penang naar Langkawi. Een smalle, snelle boot met soort vliegtuigstoelen die ons in 2,5 uur overzet. We hebben ternauwernood onze veerboot gehaald omdat we ons verslapen hebben. Het tijdverschil houdt ons ’s avonds laat wakker en maakt dat we moeilijk het bed uitkomen.