Koh Samui

Koh Tao of Koh Samui? We hadden nog een aantal dagen over en moesten beslissen welk eiland we zouden bezoeken. Koh Tao het prachtige duikeiland of Koh Samui, door sommigen het Ibiza van Thailand genoemd. We hebben veel met andere reizigers en farangs (blanken) die hier wonen gesproken. Koh Tao is mooi, met mooie stranden, prachtige snorkelmogelijkheden en vooral met heel veel duikscholen. Koh Samui is een prachtig eiland, met mooie stranden maar wel behoorlijk commercieel. Toe anderen ons vertelden dat er op Koh Samui ook mooie en stuk rustigere stranden waren hebben we hiervoor gekozen. Op aanraden van Myna van ons restaurant kozen we voor Bo Put. Op internet vonden we een mooie aanbieding: Het Lawana Resort.

Op Lawana aangekomen bleek het een heel mooi resort. Men liet ons de standaard bungalow (€ 20,00) zien, maar die lag wat verder af van strand en zwembad en rook wat muf. De superior bungalow (€ 30,00) lag direct aan het strand/zwembad en was prachtig, dus kozen we hiervoor.

Het Resort was prachtig aangelegd met veel bloeiende en geurende bomen en struiken. Vooral de Frangipani (Plumeria) met zijn witte bloementjes was prachtig. De bungalows waren zeer smaakvol en luxe ingericht. Op het mooie strand gingen we zwemmen en kwamen er dametjes met mobiele bbq langs, ze hadden heerlijke sateh.

We zijn ’s avonds langs het strand met veel barretjes en restaurants naar het Fischermans village gelopen. Het bleek nog een hele trippel. Het weer was fantastisch met een licht briesje. De restaurants hadden hun tafeltjes en stoeltjes soms tot een meter van de vloedlijn in het zand staan. Het fischermans village bleek een grote flop. Restaurants, souvenirwinkeltjes en barretjes. Alles duur en alleen voor toeristen. Niet authentieks en geen Thai meer te bekennen. Vooral in het centrum waren de restaurants peperduur. We besloten langs de weg terug te lopen. Een stuk buiten het centrumpje speelde een muzikant “Hart of Gold” van Neil Young, het teken om hier in ieder geval wat te drinken. Het was een heel gezellig restaurant met gematigde prijzen. Marie France heeft er een stuk gebakken Barracuda gegeten. Later zijn we over het strand naar ons hotel gelopen. Weer een hele tippel en het was niet zo eenvoudig te vinden omdat alle lichtjes uit waren en er wel tientallen resorts en restaurants liggen.

De volgende dag zijn we naar het Ang Thong Marine Park geweest, hierover schijf ik een apart stukje. De avond van de tweede dag hebben we heerlijke cocktails gedronken. Deze kosten tijdens het Happy hour (15.00 – 21.00, dus erg lang hour) slechts 99 baht (€ 2,20). Hier ook nog een aantal vriendelijke Nederlanders leren kennen.

De derde dag moeste we helaas al weer verder naar Bangkok voor het shoppen. De morgen nog het fijne zwembad genoten en in zee gezwommen. Om 12.00 werden we door de taxi opgepikt voor de veerboot. Hier hadden we nog een probleem. Je kunt op Koh Samui en Phangan op elke straathoek in kleine reisbureaus allerhande tickets en tours boeken. Dit gaat vrijwel altijd goed. Bij aankomst aan de veerboot bleek ons reisbureautje onze tickets nog niet betaald te hebben. Dit bleek na een kwartiertje toch nog geregeld te zijn. Zodat we met een iets luxere snelle boot naar Surat Thani gingen. Hier hebben we afscheid genomen van Koh Samui. Het was het begin van onze thuisreis. We waren wel blij weer naar huis te gaan, maar zouden graag ook nog langer gebleven zijn.