Bangkok – Cairo – Brussel 2011

De laatste dagen van onze reis stonden in het teken van Shopping!!! We hebben een grote koffer gekocht en hebben eens groot inkopen gedaan voor de kids, ouders en de mensen die onze beestjes hebben opgevangen. Bankok kent heel veel plaatsen waar je dagen en nachten lang kunt shoppen. Tijdens onze fietstocht had Mimi onze gids ons laten zien waar de Wholesale (groothandel) voor de vele marktjes in Chinatown was. Als je hier minimaal 3 artikelen koopt dan kun je dus echt goedkoop inkopen. We hebben hier een hele dag gedoold door de kleine gangetjes en steegjes. Duizenden en duizenden kleine winkeltjes en kraampjes in een waar labyrint. Aan het eind van de dag zijn we dan nog naar het beroemde MBK-centre geweest waar je over 7 verdiepingen

nog heeel veel kleine aanbieders hebt van kleding, fotospul, gsm’s, elektronica en allerhande ander spul. Na 2 dagen kan ik (Rob) geen winkel zien en is Marie France net lekker op stoom gekomen. We zijn gekomen met 2 kleine lege koffers en hebben nu 1 hele grote en 2 kleinere koffers bomvol zitten. Tussendoor hebben we ook nog een prachtige juwelenfabriek bezocht waar Marie France voor relatief weinig (nou ja, weinig) geld een prachtige gouden ring met 3 rijen diamanten heeft gekocht.

We zijn na het shoppen de koffers gaan ophalen in het hotel en zijn op weg gegaan naar het vliegveld. We zouden vliegen om 02.15 ’s nachts. We kwamen op een uitgestorven station aan vanwaar de trein naar de luchthaven gaat. Lichte schrik slaat ons om het hart als op de flight-status-borden onze vlucht naar Cairo niet staat vermeld. Is er iets mis? Verkeerde dag? Verkeerde tijd? Lichte paniek maakt ons meester. Snel op de laptop gekeken naar de bevestiging… ja alles klopt toch. We staan op een totaal verlaten perron te wachten op de laatste trein van de dag naar de luchthaven. Een eenzame vriendelijke agent houdt ons in de gaten. Wat nu doen? Nou ja, eerst maar naar de luchthaven en daar verder zien. PPPPffff … op de luchthaven bleek dat alleen de vluchten van Thais Airways en van Bangkok air op de borden stonden. Onze vlucht stond gelukkig wel op het grote bord. We konden rustig inchecken. We moesten eerst op zoek naar het Vat Refund bureau om onze btw op de camera terug te krijgen. Was niet veel (ca 22 euro) maar toch: geld is geld. Bij het bureau stonden plakkaten dat het verhuisd was naar achter de incheck. Eerste even inchecken dus en door de douane. Na lang zoeken het bureau gevonden … lang wachten in de rij ... eindelijk aan de buurt … alle papieren laten zien. Solly paper no good. Need stamp from customs. Stempel van de douane? Daar ben ik net doorheen. No sir cannot go back. Solly zegt het lieve meiske weer. Sturen ze me eerst van hot naar her en dan zeggen ze dus dat ik vooraf een stempel bij de douane moet halen. Tip voor de volgende keer. Eerst je papieren laten afstempelen en bij de douane navragen VOOR het door de passport controle te gaan.

Eindelijk zitten we bij de gate, bijna naar huis. Begint het me toch te onweren. Luide klappen en enorme slagregens. Ding dong: flight to Cairo is delayed due to weather. Uiteindelijk hebben we een uurtje moeten wachten en zijn we vertrokken.

Ik schrijf dit laatste bericht nu in het vliegtuig van Cairo naar Brussel. De grootste zorg die we nu hebben is dat de douane iets zegt van onze “merk” spullen. We hebben niet veel, maar ja we zouden het ongaarne achterlaten.

We hebben een onvergetelijke reis achter de rug. Enorm veel meegemaakt en hele aardige mensen leren kennen. We hebben gevlogen met grote en kleine toestellen, vele veerboten en longbootvaarten gemaakt, tientallen taxiritten gemaakt met de meest uiteenlopende vervoermiddelen z.a de tuktuk en Rickshaw, gefietst in Bangkok, op olifanten gereden, gedoken en zo veel indrukken opgedaan. We hebben zo ontzettend veel lekkere dingen gegeten. We gaan een fotoboek maken met al de geschreven verhalen als herinnering. Ik hoop dat u een beetje heeft genoten van onze belevenissen en dat toekomstige reizigers er tips uit kunnen halen.

Als u onze foto's en video's bekijkt zult u zien dat ik nog lang niet over alles wat we hebben meegemaakt heb kunnen schrijven. We zijn nu weer thuis en er wacht een enorme stapel werk op me.