Siem Reap en de tempelsvan Ankor Wat

Siem Reap

We zijn eergisteren geland op de supermoderne luchthaven van Siem Reap. We werden van het vliegveld gehaald door de tuktuk van ons hotel Central Indochine. Net als ons hotel in Can Tho lag het ietwat achteraf in een minder mooi straatje, maar eenmaal binnen de poorten was het een klein paradijsje met een heerlijk zwembad. Het was een hotel met ca 36 kamers en was maar een kwart volgeboekt. Het was net leuk, wat andere reizigers leren kennen en veelal hadden we het zwembad met poolbar voor ons alleen. De eerste middag zijn we aan de poolbar gebleven. Cocktails aan 2,70 en dan nog elke derde gratis. En nog hele lekkere en grote cocktails ook. Ai!!! 's avonds zijn we niet meer uit geweest.

De volgende morgen zijn we met een tuktuk naar de tempels gegaan. Siem Reap was vroeger een eenvoudig stadje, maar tegenwoordig veruit, veruit de rijkste stad van Cambodja. Die ontwikkeling is te danken aan de pas in 1989 herontdekte tempels waaronder Anker Wat. Dit grootste tempelcomplex ter wereld was tot 1989 volledig door de jungle overwoekerd. Tegenwoordig is het een van de grootste toeristen trekpleisters ter wereld met ca 5 miljoen bezoekers per jaar. Nr 2 op de meest aanbevolen attractie ter wereld van Tripadvisor. En terecht!!! Echt enorm indrukwekkend. Je hebt eigenlijk minstens 3 dagen nodig om alles te kunnen zien. Omdat wij echter geen echte tempel- en museumbezoekers zijn was een rondrit van 6 uurtjes met een tuktuk voor ons wel voldoende. Het was vandaag een strak blauwe hemel en erg warm. ca 40 graden.

Rond 1400 kwamen we terug aan het hotel en zijn we het zwembad ingedoken. Hier was het water eigenlijk zelfs te warm, maar de koude douche was heerlijk. Aan het eind van de middag stak er ineens een onweersstorm op met waanzinnige regen. Het is typisch voor deze regio tijdens de regentijd die het nu is. Best mooi weer met tegen de avond een zware bui waarbij het warme water met bakken uit de lucht komt. Daarna is het wel mooi afgekoeld. Avonds zijn we naar het stadje gegaan. Dankzij het tempel complex komen er dus heel veel toeristen naar Siem Reap en dus is het stadje met 740 hotels en honderden barretjes en restaurantjes enorm gegroeid. Toch is het stadje enorm gezellig met heel veel standjes en eetstalletjes. Het type toerist dat hier komt is ook geen Costa Brava toerist. Wat wel enorm verleidelijk is dat hier de alcohol waanzinnig goedkoop is. Vanaf 0,25 dollarcent voor een biertje en een cocktail aan een kraampje 1,50; en dan nog tamelijk straf! Uiteindelijk zaten we op plastic stoeltjes met een Japans echtpaar en een jonge fransman die daar woonde met een Cambodjaans meisje. Het was heel gezellig!!! Toen we echter na middernacht naar het hotel terug wilden troffen we een tuktukchauffeur die ons hotel niet goed kende en ook nauwelijks Engels sprak. Nu bleken er 3 hotels te zijn met Indochine in de naam en we hebben een 5 kwartier durende rondrit gehad langs alle 3 hotels. De laatste was de juiste. De volgende dag waren we toch wel wat moe en zijn we in het zwembad gebleven. Het was heerlijk.

We zijn nu 4 dagen Cambodja geweest en het was heel veel leuker dan we hadden verwacht. Vietnam viel wat tegen. Cambodja viel 1000% mee. Ik weet wel, we hebben alleen Phnom Penh en Siem Reap gezien en dat is heel anders dan de binnenlanden van Cambodja. De mensen zijn echter zo vriendelijk, behulpzaam en rustig. Ze maken zich nooit druk, lijkt het wel. De enigen die toch wel opdringerig waren dat waren de tuktuk-mannekes. Het was buiten het toeristenseizoen en dus minder werk voor hun. Ik heb er slechts een keer een kwaad gekregen. We kwamen uit een restaurant waar we weer eens overheerlijk gegeten hadden en daar stond er weer een te schreeuwen: Tuktuk, tuktuk …. Ik zei hem: I take tuktuk, but not you en liep naar de tuktuk van een verlegen jonge gast. Die iets oudere opdringerige roeper ontplofte bijna (haha). Moeten ze maar leren. Als ik een tuktuk nodig heb, vraag ik er wel om. Een ritje van hotel naar stad duurde ca 5 minuten en kosten 1 dollar. Overigens wordt de dollar in Cambodja, in ieder geval in PP en Siem Reap als betaalmiddel gebruikt. Alle prijzen in dollar en nooit in Cambodiaanse Riel. 's Avonds nog even naar het stadje en rond 2000 naar het vliegveld. We zitten nu in een heel fraai vliegtuig van Thai Smile. We vliegen slechts een uurtje en krijgen toch nog een maaltijd met vruchtensap enzovoort. Ik schrijf dit verhaal. We zijn nu aan het landen, Daarna de bus naar het andere vliegveld, waar we vlak bij een hotel hebben om morgenvroeg naar Surat Thani te vliegen waar in het apencentrum logeren. Daarover later meer.